hehe, ze leeft nog

Jaaaaaaaaaaaaa eindelijk weer eens de tijd gevonden om wat te schrijven voor mijn lieve familie en vriendjes thuis. Ik ben afgelopen weken echt ontzettend druk geweest en daardoor ben ik een beetje mijn weblog vergeten. Ik hoorde vanuit het thuisfront dat mensen dachten dat ze een blog misten, maar nee dus. Had gewoon de tijd nog niet gevonden.

Vorige keer eindigde ik met dat ik in Vang Vieng zat met Mona, de oostenrijkse. Na die blog zijn we samen naar Luang Prebang gereisd, de oude hoofdstad van Laos. Nouja, hoofstad, zelfs oegstgeest is groter, zo klein was het! Tijdens de busreis ontmoette we Aaron, een Amerikaan en Hai, een vietnamese Duister (hehe). Samen met hun deelden we een kamer. Op het eerste gezicht superaardige gasten waar we de eerste dag veel lol mee hebben gehad. 2e dag werd het al iets minder... Hai was iets te overdreven geinteresseerd in Mona en Aaron kon gewoon NIET stoppen met praten en achtervolgde mij overal. mensen dachten zelfs dat we een stelletje waren..... blegh, als ik ergens een hekel aan heb is het dat je ALLES samen doet en iemand ALLES voor jou doet, zo verschrikkelijk huiselijk en irritant... daar ben ik te onafhankelijk voor denk ik. haha. Die hebben we dus maar snel aan de kant gezet.

Helaas was mijn ongeluk nog steeds niet over. Op een gegeven moment heb ik het zelfs de Els-vloek genoemd, alles zat gewoon tegen! Het begon in Laos dat mijn pinpas niet werkte, in geeneen pinautomaat! nou had ik wat Thaise Baht meegenomen en ik had nog wat USdollars maar daar zou ik het niet mee redden. Gelukkig heb ik een engel van een vader die mij uit de brand hielp met Westernunion, iets wat de dames van de Rabobank niet konden en niet begrepen (mutsen). Ook was mijn wasmiddel ontploft in mn tas, waardoor echt weer alles onderzat en als je dat dan van je spullen af wilt spoelen, gaat alles zo lekker schuimen (geduld els, geduld). In Luang Prebang had ik met Mona en Aaron fietsen gehuurd en ja hoor, de mijne wordt gejat. Ik had hem op slot gezet met een ketting aan een fietsenrek en was 20 minuten weg, kom ik terug, fiets weg. Boete van 700,000 kip (80 euro). Kut! Maarja, ik had hem gehuurd van een hele lieve schattige familie en die moesten nu een nieuwe kopen. Betalen dus maar. Ik had ook nog steeds de krater op mijn knie, die moest ik nog een keer schoon laten maken in een ziekenhuis. Ik dus weer naar een ziekenhuis, staan ze met 5 mensen om mijn knie heen (zo erg was het nou ook weer niet...) en ik moest achteraf 30 euro betalen! voor een btje betadine en een verbandje! ook niet meer dus. Maar het ergste wat me overkomen is, is dat mijn camera stuk is! Hij deed het nog tijdens mijn track met Mona, maar de dag erna tripte hij compleet. baaaaaaalen!! Hoe kan je nou reizen in een van de mooiste delen van de wereld zonder het vast te leggen op beeld?! Gelukkig had ik Mona, die stuurt me alle foto's door zodra ze weer thuis is en gelukkig heb ik nadat zij vertrokken was ook wat mensen ontmoet (die ik nu op facebook heb) die me foto's gaan sturen. Heb ik toch nog wat. Ohja en nieuwe camera's in Laos doen ze ook niet aan. Ik moest dus geduldig zijn en wachten tot ik weer in bangkok was om een nieuwe aan te schaffen (wat ik ondertussen dus al heb gedaan:D).

Maar goed, de vloek is ondertussen opgeheven en alles gaat nog steeds voortvarend. Ondanks alle tegenslagen geniet ik zo ongelofelijk veel van alles wat ik zie en meemaak. Dat is een van de dingen die ik deze reis wel heb geleerd, om intens te genieten van alles wat op mijn pad komt. Ik prijs mezelf daarmee gelukkig want niet iedereen kan dit heb ik gemerkt.

Maar goed, om weer terug te komen bij mijn reis... In Luang Prebang heb ik echt de mooiste watervallen uit mijn leven gezien. zooooo mooi! we moesten er anderhalf uur voor reizen vanaf de 'stad' maar het was het zo waard..... Het waren echt van die watervallen met kleine meertjes die alle luxe resorts proberen na te bouwen. zo prachtig! ik weet nog dat ik in het bovenste meertje lag en keek naar alles om me heen en ik dacht echt dat ik in een droomwereld was beland. zo onwerkelijk mooi! Het is zo bizar wat de natuur soms allemaal brengt. genieten! Om bovenaan de bovenste waterval te komen, moesten we een flink stuk klimmen dus we hebben gelijk ook weer lekker aan onze conditie gewerkt (ik wordt steeds beter!). Ondertussen zagen we allemaal kleine meertjes waar kindermonniken aan het spelen en zwemmen waren in hun oranje monnikenkleedjes. vertederend om te zien. Luang Prebang is echt een monnikenstad. elke ochtend rond 7uur gingen er wat bellen af en dan vertrokken alle monniken met een bordje langs een paar plekken in de 'stad' om hun portie rijst te halen. Daarna begonnen hun scholen en hun werkzaamheden. Ik weet nog steeds niet hoe kinderen ervoor kiezen om monnik te worden, sommigen zijn namelijk zo jong! er liepen er een paar tussen die rond de 6 of 7 geweest moeten zijn. Maar als monnik mag je niks met vrouwen doen, ze mogen ze niet eens aanraken! monnikenkinderen hebben dus geen monnikvader die hun ervan kan overtuigen..... Ik ga het eens vragen.

Luang Prebang was dus echt genieten. Mona en ik konden het goed met elkaar vinden en we hebben veel gezien van de cultuur en natuur. ook heb ik weer veel backpackers ontmoet. De meesten ervan gingen naar vang Vieng en ik ging ook daarheen om Kat, mijn engelse vriendin, weer te zien. De aankomst in Vang Vieng was dan ook erg gezellig! Ik vond het jammer dat Mona niet meekon, die had afgesproken met mensen in het noorden van laos, maar ik maakte gelijk alweer nieuwe vrienden. Ook waren er toevallig wat mensen die ik had ontmoet in thailand. Al met al een grote gezellig boel dus. en toen begon het tuben! Na mijn culturele week vond ik het wel weer eens lekker om te ouwehoeren en te drinken, mijn specialteiten (grapje!). Het tuben is echt een toeristische atractie in Laos en met toeristisch bedoel ik dan backpackerstoeristisch (niet echt toeristisch dus maar wel veel white-asses). Het tuben komt erop neer dat je een zwemband (tube) moet hebben. Daarmee vertrek je met een tuktuk naar de eerste bar. Daar bestel je je eerste welbekende bucket en vanaf dat moment is het lekker kletsen, mensen leren kennen, feesten, dansen en genieten. Ze hadden ook nog wat 'swings', slingeren aan een touwtje met een plons in de Mekong als eind, maar dat was meer een jongens ding. Lekker stoer trucjes doen enzo en wij dan keihard lachen als het mislukt. lachen gieren brullen. zodra je het zat was bij de eerste bar, pakte je je tube en dreef je met je drankje de rivier af naar de volgende bar waar ze je dan binnen hengelde en daar ging het feest weer door. Elke bar had iets unieks, zo had je een bar met allemaal glijbanen die in het water eindigden, een soort 'discobar' met dansbare muziek, een 'ouwehoerbar' waar je lekker zit en kletst en de leukste was een modderbar. alles was modderig en daar kon je touwtje trekken in de modder, modderbubbelbadderen (wat een woord!), modderzwemmen en moddervolleyballen. Toen we daarvandaan kwamen, voelde ik me alsof ik net de poldercross had gelopen, zo smerig. geweldig! Rond een uurtje of 7 ging je dan naar huis, na de laatste bar, douchen, omkleden en eten en dan naar een barretje om weer door te feesten met alle mensen die je die dag had ontmoet. heerlijk! Dit heb ik 3 dagen gedaan met Kat en haar Nederlandse vriendin Jet, een lekker kind die ik in Thailand weer ga ontmoeten, maar daarna was ik op. Mijn benen zaten onder de schrammen en mijn maag zei dat het genoeg was (buckets doen serieus slechte dingen met je maag...)

Na Vang Vieng heb ik al mijn vrienden achter gelaten en ben ik vertrokken via Vientienne naar Bangkok om Charlot op te halen. tijdens de busreis heb ik weer veel leuke mensen leren kennen waarmee charlot en ik uiteindelijk ook zijn gaan eten en uitgeweest in bangkok. Ook heb ik Lucas van Tol zijn dubbelganger ontmoet!!! hahaha lucas, heb je toevallig engelse familie die in barcelona woont? hij leek spreeeekend! Foto's volgen nog ;)

en ja, toen kwam er een eind aan mijn solo-reis want Charlot kwam aan! Dat was nog even een stressmomentje want mijn bus had 2 uur vertraging waardoor ik dacht dat ik te laat op het vliegveld zou zijn, maar charlot haar vliegtuig had ook vertraging, kwam dus goed uit. Kon ik alsnog een uur wachten ;)

Toen waren we dus met z'n tweetjes! Was wel even wennen. als je altijd alles in je eentje bepaald, is het wennen om weer samen beslissingen te maken, niet moeilijk maar wel wennen. Maar alles is gelijk weer vetrouwd tussen ons. Ze bracht me heerlijke Nederlandse kaas (had ik echt gemist) en ik kon eindelijk weer eens wat Nederlands lullen! Dat was ook nog even wennen haha. Mijn zinnen waren half engels half nederlands. Maar het gaat steeds beter ;) Samen gaan we nu door Thailand reizen en we begonnen dus in bangkok. Ik was er al eerder geweest en wist een beetje waar de goedkope gasthuizen waren en waar je kon shoppen maar daar bleef het bij. Samen zijn we wat tempels gaan bezoeken en wauw.... wat waren die mooi! Ik heb al redelijk wat tempels gezien nu, maar deze was echt heuul erg mooi. Wat Po heette het en het was een terrein wat echt nog steeds in gebruik was. Er zat een monniken school in, een paar tempels en een officiele Thaise massage school. Ze hadden er het langste Buddhabeeld en die was inderdaad 65 meter en enorm lng. heel indrukwekkend. Helaas had ik hier nog geen camera dus ook hier geen foto's van. Hierna zijn Lot en ik naar een shoppingmall gegaan en daar kon ik ein-de-lijk een camera kopen (wat een hel als je al die mooie dingen ziet zonder camera... niet voor herhaling vatbaar) 's avonds lekker uitgeweest met wat van mijn bekenden naar een bar genaamd 'the roof' heerlijke bar met livemuziek en wie kom ik daar tegen... Martijn rigters! haha mijn oude klasgenootje die met zijn vriendin aan het reizen is in Thailand. Supertoevallig en supergrappig. Daar hebben we dus ook even mee zitten kletsen en die zien we ook weer op de Fullmoonparty.

Na 2,5 dag Bangkok zijn Charlot en ik naar Chiang Mai vertrokken, de oude hoofdstad van Thailand in het noorden, en daar zitten we nu alweer 2 dagen. Chiang mai is heel mooi, nog steeds groot (1,8miljoen inwoners) maar een stuk gezellig dan Bangkok, dat was toch iets te chaotisch. Gister hebben we de stad een beetje verkend en hebben we een tempel gezien en de markt, vandaag hebben we met de tijgers mogen spelen. Morgen vertrekken we voor een 3daagse tocht door Pai, net boven Chiang Mai. Hier gaan we ofilanten rijden, de 'longnecks' bekijken (met de ringen om hun nek) en gaan we raften. we slapen en hutjes op matjes op de grond. Belooft weer een avontuur te worden!


Mmmm dit is even beknopt wat me bezig heeft gehouden afgelopen weken. Het is nog niet eens een kwart van wat ik echt allemaal meemaak, maar sommige dingen zijn prive en sommige dingen vind ik ook niet leuk om te vertellen. mijn verhaal wordt ook nog eens te lang als ik echt ALLES vertel. Maarrr om het goed te maken heb ik weer wat foto;s online gezet. Ook heb ik nu eindelijk mijn resterende foto's van maleisie online gezet. Ik heb comments bij sommige foto's geschreven met wat uitleg wat nou waar en wat is, de foto's staan namelijk een beetje door elkaar :)

Enjoy!
http://picasaweb.google.com/bruiskip/ThailandLaosMaleisie#


TTYL!

Els (en Charlot)