einde in zicht

Hallo lieve vriendjes, vriendinnetjes, familie, kennissen en andere lezers van mijn blog (niet dat die er zijn denk ik:D)

Hier een groet vanuit het paradijselijke Koh Phangan. Lot en ik zitten alweer 2 dagen op het strand, snorkelen een beetje rond en feesten tot in de vroege uurtjes. Allemaal bekende riemelarij natuurlijk (maandje geleden ook al gedaan :D)

Maar goed, om even chronoligisch te beginnen, mijn vorige bericht eindigde met onze 3days track, supervet! Lot en ik hebben er nog dagen spierpijn van gehad in onze benen (altijd rekken en strekken!). De avond dat we terug kwamen zijn we heerlijk westers gaan eten (hadden we echt behoefte aan na 3 dagen rijst) en toen kwam ik een vriend tegen uit Maleisie. Supertoevallig! Ik dacht dat hij in Indonesie zat, maar hij kwam ineens voorbij gehuppeld, wat is de wereld toch klein:D. Uiteindelijk zijn we met hem en zijn vriend uitgeweest en het was weer een gekke avond. We hebben als white-asses onszelf weer lekker voor aap gezet met onze gekke dansjes tussen alle Aziaten. Dat is wel apart trouwens, die aziaten dansen allemaal op z'n Amerikaans. Wat betekent dat ze er erg van houden om hun lichaamsdelen tegen lichaamsdelen van anderen aan te schuren. In sommige gevallen niet echt plezant om te zien... De volgende dag hadden we onze kookcursus en het was geweldig!! We hebben echt heeeeerlijke gerechten gemaakt (8!) en ze allemaal opgegeten (8!) wat uiteraard veel gepuf en buikpijn opleverde. Maar het was het waard :D we hebben onze kookboekjes meegekregen met wat extra tips en nu kunnen wij onszelf bestempelen als uitmuntende heersers van de thaise kookkunsten. Na deze smakelijke ervaring hadden we behoefte aan wat wilders, zo vonden we onszelf een paar uur later bij de welbekende Thai Kickboxing fights. Ik als doorgewinterde bezoeker van deze evenementen, genoot er weer intens van. Deze keer waren het niet alleen mannelijke vechters, maar hadden we ook wat vrouwen in de ring staan, iets wat ik heel erg kan waarderen ;) Het was charlot haar eerste keer en ook zij vond het kicke. We hebben heerlijk gegokt en meegeschreeuwd met 'onze' vechters en we hebben weer veel leuke mensen ontmoet. zo ook 2 heerlijke brabo's, waar we nu weer mee chillen in Koh Phangan. Na deze stoot aan testosteron vertrokken we met de brabo's naar een barretje waar we ouderwets gepoold, gedronken en gelald hebben. Heerlijk.

Toen wij naar 'huis' liepen hadden wij, vooral lot, een iets minder leuke ervaring. Van de bar naar ons gasthuis was letterlijk maar een paar minuten lopen en we hadden het stuk al vaak bewandeld. Maar deze keer werden we gestoord door 2 thaise kneuzen die ons sloegen met stokken en Charlot haar tas hebben gejat. Het is een beetje een lang verhaal en voor de geinteresseerden, vraag het maar als ik terug ben, maar het kwam erop neer dat we dit echt niet aan hadden zien komen en er niks aan konden doen. Ik probeerde nog heel heldhaftig achter de gasten aan te gaan en ze opnieuw uit te dagen, maar ze waren er al vandoor op hun scooter, de lafbekken. Een beetje gescheld en getier erachter aan en toen stonden we, geslagen en bestolen, alleen op straat. shit. Terug in ons gasthuis heeft Lot gelijk naar het thuisfront gebeld om haar telefoonabonnement stop te zetten (charlot is voorlopig dus niet bereikbaar, telefoon zat in haar tas) en dat is uiteindelijk gelukt. verder was de schade niet heel erg, maar het is gewoon verschrikkelijk laag dat ze slaan met stokken en dat irriteerde ons mateloos. Volgende dag stond dan ook in het teken van relaxen, evalueren en aangifte doen (voor verzekering en om die hufters te pakken). Nu is alles weer oke. :D

De dag hierna besefte ik dat mijn Thaise visa snel zou verlopen en probeerde uit te zoeken wat daaraan te doen. Om een of andere domme reden is de thai immigration office maar 4 dagen per week open (vrij, za en zon gesloten) en het was ondertussen al zaterdag. Daarom hebben lot en ik een dagje 'Burma' gedaan. We zijn niet echt burma in geweest maar hebben de hele tijd langs de grens gereist, Chiang Rai genaamd. hier kon ik een nieuwe 2weekse visa krijgen. Aan het einde van de dag zijn we de bergen in vertrokken en hebben heerlijk met de 'hilltribes' gespeelt (gevluchte Burmese mensen in Thailand). we zijn op de foto geweest met de plaatselijke bevolking met traditionele kleding en we hebben met de bijdehante kindjes gespeelt. Ook aan deze lange dag kwam een eind en zo onderhand hadden Lot en ik het wel gezien in Chiang Mai. We hebben er ruim een week gezeten en dat is best een lange tijd, ook na het voorval met de tas wilden we weg. We hebben er wel ongelofelijk veel gedaan en gezien, dus dat was gaaf. Maar we hadden des te meer zin in zon, zee, strand (Chiang Mai ligt in de bergen en dat brengt tijdens mossoen best veel regen en bewolking:S)

En ondertussen hebben we dat waargemaakt! We hadden de nachtbus naar Bangkok genomen waardoor we 6u 's ochtends daar waren, een halve dag hadden doorgebracht in Bangkok met 2 heerlijke Nederlanders, Ben en Mirjam, en daarna vertrokken we met een andere nachtbus naar Koh Phangan. Ben is met ons meegereist en we zitten nu in een goedkoop gasthuisje vlak bij het strand waar alles gebeurt. De zon schijnt fel, de palmbomen wuiven ons tegemoet en de buckets smaken weer ouderwets goed. We genieten met volle teugen van onze laatste daagjes. Vanavond is de Fullmoonparty, morgen vertrekken we (zonder slaap) 's ochtendsvroeg terug naar Bangkok en zaterdag vliegen we naar huis. Helaas vliegen we gescheiden terug. Charlot moet half 9 's ochtends inchecken en ik vlieg pas 23.55 's avonds. Ik heb dus nog een dagje in Bangkok. Nog even lekker goedkoop shoppen en een Nederlander die ik heb ontmoet is dan ook in Bangkok. Ben ik niet in mn eentje die dag :D Zondagochtend 9.05 land ik volgens planning in Nederland.

Ik moet wel zeggen dat het raar is dat er een einde is gekomen aan mijn reis. Ik ben niet extreem lang van huis geweest, maar wel lang genoeg om een compleet ander leven te leiden. Ik ben heel erg gewend geraakt aan het backpackers leven en het is vollebak genieten. Ook Azie is heel vetrouwd. Er zijn zeker dingen die ik zal gaan missen van dit continent.
Aan de andere kant kijk ik er heuuul erg naar uit om mijn familie weer te zien, weer te chillen met mijn vrienden, weer te feesten in Incasa, weer te spelen met mn kat en weer bruine boterhammen met kaas te eten. Er is nog veel meer waar ik wel weer zin in heb, maar dat is te saai om allemaal op te noemen. Ik heb vooral heeeeel erg veel zin om jullie allemaal weer te zien!!!


Maar aan alle goede dingen komt een eind, zo ook aan mijn blog (hehe). Het is waarschijnlijk de laatste keer dat ik schrijf. Over een paar dagen kan ik jullie alles persoonlijk vertellen en dat is natuurlijk veel leuker :D

Ik ga nog even snel genieten van Thailand.


TALK TO YA SOON!!!!


Els